Całkowite zewnętrzne wymiary sylwetki ciała człowieka ubranego w środki ochrony indywidualnej (ŚOI): odzież ochronną, rękawice, obuwie ochronne oraz ochrony głowy, oczu i twarzy, zwiększają się o tzw. naddatki wymiarowe (naddatki wymiarowe - różnica wymiaru człowieka ubranego w bieliznę i człowieka ubranego w ŚOI włączając konstrukcję ŚOI).
Informacje o wartościach naddatków wymiarowych wynikających ze stosowania ŚOI pozwalają na optymalizację parametrów projektowanych ŚOI oraz parametrów środowiska pracy. Wartości naddatków wymiarowych, służą do obliczenia maksymalnych zewnętrznych wymiarów ciała człowieka wyposażonego w danego typu ŚOI lub ich zestawy. Naddatki wymiarowe są istotne z punktu widzenia szacowania minimalnej, bezpiecznej i komfortowej przestrzeni pracy, szczególnie, gdy rozpatrywane są warunki pracy o tzw. ograniczonej przestrzeni. Brak właściwego dopasowania parametrów przestrzeni środowiska pracy do pracownika obniża jego wydajność i efektywność, jest również często przyczyną powstawania chorób zawodowych.
Naddatki wymiarowe istotne z punktu widzenia ergonomii środowiska pracy, decydują z jednej strony o dopasowaniu i komforcie korzystania ze środków ochrony indywidualnej (ŚOI) oraz, co do tej pory było pomijane, determinują bezpieczną interakcję pracownika z otoczeniem (z miejscem pracy, narzędziem, maszyną).
Baza danych naddatków wymiarowych zawiera statystyczne wyniki wartości naddatków wymiarowych z podziałem na ochrony rąk, nóg, ochrony oczu, twarzy, ochrony głowy, ochronniki słuchu i ochrony układu oddechowego oraz zintegrowane ochrony i zestawy ŚOI. Baza danych zawiera również łącza do Internetowej bazy wiedzy o ŚOI w zakresie informacji odnoszące się do zasad doboru poszczególnych rodzajów środków do zagrożeń, komfortu ich użytkowania, czasu bezpiecznego stosowania oraz zasad oceny stanu technicznego wynikającego z typowych procesów użytkowania.
Baza danych zawiera pliki wsadowe do programów do projektowania oraz algorytmy do szacowania naddatków wymiarowych (kalkulatory naddatków wymiarowych) dla wybranych ŚOI.
Literatura:
Ograniczenie pola widzenia jest kolejną, poza naddatkami wymiarowymi (czyli zwiększeniem wymiarów zewnętrznych człowieka), konsekwencją stosowania środków ochrony indywidualnej. Świadomość ograniczenia pola widzenia jest ważna z uwagi na negatywny wpływ i ograniczenia w wykonywaniu czynności zawodowych.
Ograniczenie pola widzenia dotyczy takich ŚOI, których konstrukcja otacza obszar oczny. Są nimi:
W zakresie oceny środków ochrony indywidualnej dostępne są dwie komplementarne metody wyznaczania pola widzenia.
W pierwszej metodzie wykorzystywany jest perymetr (PN-EN 166:2002 Ochrona indywidualna oczu. Wymagania, PN-EN 168:2002 Ochrona indywidualna oczu – Nieoptyczne metody badań). W metodzie tej ocenia się wielkość obszaru osłanianego przez badaną ochronę, wynik na zasadzie 0-1 (spełnia lub nie spełnia) szacuje prowadzący badanie.
Druga metoda polega na odwzorowaniu pola widzenia ograniczonego przez zastosowane środki ochrony indywidualnej i porównaniu tego pola z naturalnym, fizjologicznym polem widzenia. W metodzie tej wykorzystywany jest apertometr (PN-EN 136:2001/Ap1:2003 Sprzęt układu oddechowego – maski. Wymagania, badanie, znakowanie, ograniczenie pola widzenia). Fizjologiczne pole widzenia, czyli obszar widziany przez nieporuszające się oko, wyświetlane na siatce półkuli apertometru może być ograniczone w wyniku założenia środków ochrony indywidualnej oczu, twarzy, głowy i układu oddechowego. Wówczas obserwuje się na powierzchni kuli fizjologicznego pola widzenia rzeczywiste pole widzenia. Zatem, umieszczenie na modelu głowy osłony sprawia, że granica oświetlanego obszaru zmienia się, dochodzi do zmniejszenia/ograniczenia fizjologicznego pola widzenia. Wynik ograniczenia pola widzenia stanowią obliczone parametry: efektywne pole widzenia dwuocznego (EPWD) i efektywne pole widzenia całkowitego (EPWC) odniesione do wymagań w normie.
Metoda wykorzystująca apertometr, której wynik stanowią wartości liczbowe EPWD i EPWC została zaadaptowana do oceny ilościowy ograniczenia pola widzenia ochron innych niż ochrony układu oddechowego z uwagi na obiektywny charakter i możliwość porównania wyników.
Przyczyny ograniczenia pola widzenia wynikającego ze stosowania ŚOI
Poniżej opisano szczegółowo uwarunkowania konstrukcyjne wpływające na ograniczenie pola widzenia dla poszczególnych typów ochron.
1. Okulary ochronne
Z uwagi na konstrukcję ochronnych okularów (osłonki boczne okularów) lub gogli (oprawa gogli), których konstrukcja ma zapewnić ochronę obszaru ocznego może dojść do ograniczenia pola widzenia w warunkach obserwacji na boki lewo/prawo. Często do konstrukcji gogli i okularów ochronnych wykorzystuje się materiały barwione lub o zmniejszonej przeźroczystości, wówczas takie elementy konstrukcji powodują ograniczenie pola widzenia góra/dół lub lewo/prawo i góra/dół.
Widok okularów ochronnych z osłonami obszaru bocznego oraz okularów ochronnych o elementach konstrukcji, które mogą powodować ograniczenie pola widzenia.
Ponadto ograniczenie pola widzenia w przypadku stosowania osłonek bocznych oraz osłonek od strony czoła (uszczelnienie stosowane wobec zagrożenia pyłem i gazem) wykonanych z materiałów bezbarwnych (przeźroczystych) może nastąpić w wyniku oddziaływania konstrukcji – zagięć i krzywizn lub elementów ramek, w których dochodzi do podwojenia materiału przeziernego. Wówczas takie elementy konstrukcji powodują ograniczenie pola widzenia lewo/prawo i góra/dół.
Widok okularów ochronnych z dodatkowymi osłonami chroniącymi przed pyłem i gazami.
2. Gogle ochronne
W przypadku stosowania gogli ochronnych (jeśli występuje konieczność szczelnej ochrony obszaru ocznego) bardzo trudno jest wyeliminować problem ograniczenia pola widzenia na boki (lewo/prawo) oraz góra/dół. Oprawa gogli, nawet jeśli jest wykonana z materiału bezbarwnego (przeźroczystego) może ograniczać pole widzenia.
Widok gogli ochronnych o konstrukcji przeziernej.
Szczelne przyleganie oprawy gogli do twarzy użytkownika sprawia, że wewnętrzna powierzchnia szybki ochronnej może łatwo podlegać zaparowaniu. Z tego względu wskazane jest zastosowanie gogli niezaparowujących (powłoka antyfog) oraz wyposażonych w system wentylacji. Jednak negatywnym skutkiem takich systemów jest ograniczenie pola widzenia przez dodatkowe elementy konstrukcyjne.
Widok gogli ochronnych z systemem wentylacji.
3. Osłony spawalnicze
Szczególna ochrona oczu i twarzy wymuszona warunkami pracy o tzw. skumulowanych zagrożeniach wymagana jest podczas wykonywania prac spawalniczych i technik pokrewnych. Z uwagi na zagrożenia mechaniczne i optyczne dla oczu i twarzy wizjery osłon twarzy są różnych wymiarów i kształtów, w tym są jeszcze nadal praktykowane osłony z wizjerami okrągłymi (okulary spawalnicze i kaptury spawalnicze). Wówczas takie wizjery z elementami do mocowania filtrów ochronnych powodują ograniczenie pola widzenia góra/dół lub lewo/prawo.
Widok osłon spawalniczych: kaptura spawalniczego i gogli spawalniczych o wizjerach okrągłych.
4. Maski ochronne
W przypadku masek pełnotwarzowych elementami ograniczającymi pole widzenia są: konstrukcja utrzymująca wizjer, osadzenie maski na nosie użytkownika oraz elementy oczyszczające (filtry).
Widok przykładowych konstrukcji masek pełnotwarzowych.
5. Kaptury ucieczkowe
W przypadku stosowania kapturów ucieczkowych wraz z maską wewnętrzną, ograniczenia pola widzenia wynikają również z konstrukcji (j. w.) oraz zastosowanych elementów oczyszczających. Współczesna konstrukcja kapturów zawiera duże wizjery o wymiarach wykraczających nawet poza fizjologiczne pole widzenia. Jednak osadzenie kaptura na nosie użytkownika powoduje ograniczenie pola widzenia wewnątrz obszaru fizjologicznego pola widzenia.
Przykładowe konstrukcje kapturów ucieczkowych